Limfocyty we krwi

Limfocyty są komórkami układu odpornościowego. Należą do agranulocytów z grupy leukocytów. Są podstawą odpowiedzi odpornościowej swoistej organizmu. Mają średnicę 6-15 μm, posiadają duże jądro i skąpą cytoplazmę. Stanowią one od dwudziestu pięciu do trzydziestu pięciu procent leukocytów. Ich funkcją jest obrona organizmu przez wirusami, bakteriami i grzybami.

Jeśli limfocytów jest za dużo we krwi, to mamy do czynienia z leukocytozą, a jej przyczyną może być, np. grypa, ospa wietrzna, świnka, opryszczka. Natomiast za mała liczba limfocytów we krwi to leukopenia, która może oznaczać, np. chłoniaka, białaczkę.

Ze względu na sprawowaną funkcję limfocyty można podzielić na: limfocyty B, które odpowiadają za rozpoznawanie antygenu i wytwarzanie przeciwciał oraz limfocyty T, które są odpowiedzialne za odpowiedź odpornościową komórkową.

Norma

Normalny poziom limfocytów to: 0,6–4,1 K/µl; 20–45%.

Podwyższone limfocyty - leukocytoza (wysoki poziom)

Liczba limfocytów może się zwiększyć, jeżeli występuje przewlekła białaczka limfocytowa. Taki stan może również mieć miejsce przy szpiczaku mnogim, nadczynności tarczycy albo chorobach zakaźnych, które pojawiają się w wieku dziecięcym.

Obniżone limfocyty - leukopenia (niski poziom)

Normalnym stanem jest zwiększenie limfocytów u dzieci, które mają mniej niż cztery lata. Zmniejszenie liczby limfocytów u dorosłych może być objawem AIDS, a czasami innych chorób spowodowanych wirusem. Zmniejszenie liczby limfocytów u dzieci może być wrodzone i powodować konieczność szybkiego podjęcia leczenia.