Hemoglobina we krwi

Hemoglobina to inaczej czerwony barwnik krwi. Jest to białko zawarte w erytrocytach. Oznacza się go skrótami Hb lub HGB. Jego funkcją jest przenoszenie tlenu, czyli przyłączanie go w płucach i uwalnianie w tkankach. Mutacje hemoglobiny mogą prowadzić do chorób dziedzicznych, takich jak anemia sierpowata, talasemia albo rzadkich chorób nazywanych hemoglobinopatiami.

Zbudowana ona jest z dwóch par podjednostek białkowych. W każdej z tych podjednostek zawarta jest cząsteczka hemu, który odpowiada za czerwony kolor krwi. W zależności od typów podjednostek wyróżnia się kilka rodzajów hemoglobiny: HbA – to oznaczenie prawidłowej hemoglobiny we krwi, HbA2 – to prawidłowa hemoglobina, która stanowi około 3% całkowitej hemoglobiny, HbF – to tzw. hemoglobina płodowa, która odpowiada za prawidłowe dotlenienie organizmu, HbS – powstaje ona w wyniku mutacji genetycznych i jest odpowiedzialna, np. za anemię sierpowatą.

Stężenie hemoglobiny we krwi zależy od wieku, płci oraz różnych czynników.

Norma

Norma hemoglobiny u kobiet to: 6,8–9,3 mmol/l lub 11,5–15,5 g/dl, a dla mężczyzn: 7,4–10,5 mmol/l lub 13,5–17,5 g/dl.

Podwyższona hemoglobina - hemoglobinemia (wysoki poziom)

Podwyższony poziom hemoglobiny może świadczyć o tym, że mamy do czynienia z odwodnieniem.

Obniżona hemoglobina - anemia

Obniżony poziom hemoglobiny jest objawem anemii, czyli niedokrwistości.