Bazofile we krwi

Bazofile nazywamy inaczej granulocytami zasadochłonnymi. Jest to morfotyczny składnik krwi, który należy do grupy leukocytów, czyli białych krwinek. Mają około kulisty kształt i wydłużone jądro z dwoma, albo większej ilości, przewężeniami. Fizjologią przypominają komórki tuczne, czyli mastocyty. Należą do leukocytów i stanowią ich jeden procent, a dwa procent wszystkich granulocytów. Bazofilia to podwyższona liczba bazofili we krwi. Bazofile powstają w czerwonym szpiku kostnym z nieukierunkowanych komórek macierzystych. Mają zdolność do fagocytazy, jednak mniejszą niż neutrofile. Magazynują się w histaminę, a ona rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa ich przepuszczalność oraz heparynę, która obniża krzepliwość tych. Pod wpływem immunoglobulin bazofile są pobudzane do reakcji alergicznej i anafilaktycznej.

Bazofile stanowią około 1% wszystkich leukocytów. Odpowiadają za reakcje obronne, a także za wytwarzanie heparyny. Jest to substancja, która zapobiega nadmiernemu krzepnięciu krwi. Poza tym mogą również pobudzać limfocyty B i produkcję serotoniny. Magazynują także histaminę, która odpowiada za rozszerzanie naczyń krwionośnych i zwiększanie ich przepuszczalności. Wielkość bazofili wynosi od 8 do 10 mikrometrów.

Norma

Norma ich poziomu to: < 0,1 K/µl (G/l)

Podwyższone bazofile - bazofilia (wysoki poziom)

Podwyższony poziom bazofilii może świadczyć o chorobach alergicznych, przewlekłej białaczce szpikowej, przewlekłych stanach zapalnych w przewodzie pokarmowych, wrzodziejącym zapaleniu jelit, niedoczynności hormonów tarczycy. Zwiększona liczba pojawia się również po operacyjnym usunięciu śledziony. Podwyższony poziom bazofilii czasami zdarza się po przebytej infekcji.

Obniżone bazofile - bazopenia

Obniżony poziom bazofilii zdarza się rzadko i może wynikać ze stosowania niektórych leków. Niższy poziom wskazuje również na supresję szpiku podczas chemioterapii, nadczynność tarczycy, zapalenie płuc oraz gorączkę reumatoidalną.